Starożytny Rzym od początków istnienia był miastem niezwykłym. Począwszy od legendy o jego powstaniu. Od początku stał się skazany na sukces. Od miasta złodziei i zbójców stał się metropolią dzierżącą w dłoniach wodze władzy nad basenem Morza Śródziemnego. Infrastruktura miasta zmieniała się wraz z jego rozbudową. Genialnym posunięciem było powstanie akweduktów. Zaopatrzenie w wodę pitną pozwoliło rozwijać się miastu do monstrualnych wtedy rozmiarów. W najlepszym okresie miasto liczyło około milion mieszkańców. Technika architektoniczna stała na wysokim poziomie. Oprócz cudu akweduktów potrzebna była też proza pozbycia się ścieków. Powstała cała sieć kanalizacyjna. Wyposażona była w niektórych rejonach w biologiczne oczyszczalnie ścieków. Rzym był miastem czystym i zadbanym. Z dostępem do podstawowych wygód dla wszystkich obywateli w przestrzeni publicznej. Wiele wynalazków starożytnego Rzymu niestety w ciągu wieków zostały zapomniane. Wiele idei, do których Rzymianie dochodzili latami, odeszło wraz z upadkiem miasta.
